📍 Ile powinien jeść maltańczyk? Maltańczyk jest małym psem w związku z czym nie potrzebuje zbyt dużo jedzenia. Zależnie od jego wieku na jedną porcję powinno przypadać ok.50-70 g pokarmu. Zwykle karmienie maltańczyka odbywa się 3 razy dziennie. Należy tego bardzo przestrzegać, aby nie dopuścić do otyłości psa. Ile powinien ważyć York? Ile waży york? Według wzorca FCI prawidłowa waga psa tej rasy waha się – zarówno u suk, jak i u samców – do 2,4 – 3,1 kg. Yorkshire terrier o masie ciała 4 kg, 5 kg, 6 kg, 7 kg czy nawet 8 kg to tylko pies w typie yorka. York z rodowodem, pochodzący z zaufanej hodowli, takiej wagi osiągnąć nie może. Ile powinien jeść 14-letni pies? Według obu naszych ekspertów większość ras dorosłych psów je dwa razy dziennie. Jeśli adoptujesz dorosłego psa i nie znasz jej nawyków żywieniowych, dobrym początkiem są dwie filiżanki odpowiedniej do wieku karmy dziennie – jedna rano, druga wieczorem i zawsze przy świeżej wodzie. O ile psu dorosłemu wystarcza około 20 g białka na 1 kg masy ciała, o tyle szczeniak powinien otrzymywać 30 g, a ilość ta zmniejsza się stopniowo wraz z osiąganiem dojrzałości. Psy ras małych i miniaturowych dorastają stosunkowo szybko, również szpic miniaturowy pomeranian. Co powinien jeść 15 latek? Na obiad najlepiej jeść warzywa – różne z chudym miesem lub rybą i porcją produktów zbożowych. Dobrym i tanim rozwiązaniem w okresie jesienno-zimowym są zupy. Możesz jeść wszystkie warzywne bez mięsa. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. 8. Pies powinien mieć stałe miejsce, w którym jedna miska przeznaczona jest na wodę, a druga na pożywienie. 9. Dodatki witaminowe, mineralne i suplementy powinno podawać się do diety bezpośrednio przed jedzeniem. 10. Bezwzględnie nie zapominamy (szczególnie w okresie letnim), że czysta woda powinna być zawsze dostępna dla psa. Pies W ciągu dnia i nocy koty mogą podchodzić do miski nawet 9-16 razy, ale co ciekawe, zawsze pobierają ilość karmy mającą wartość energetyczną około 23 kcal. Kot powinien jeść co najmniej cztery porcje mokrego jedzenia dziennie. Taka sama zasada obowiązuje przy żywieniu suchą karmą. WXaT. Cukrzyca u psa i kota: dieta Postęp praktycznie w każdej dziedzinie wiedzy jaki dokonał się w ostatnim stuleciu jest ogromny i dzisiaj trudno wyobrazić sobie życie bez wielu udogodnień technicznych czy rzeczy codziennego użytku. Wiele z nich rzeczywiście mocno ułatwia nam codzienną egzystencję czyniąc ją wygodniejszą, przyjemniejszą i w wielu aspektach zdrowszą. W ciągu ostatnich lat zmieniło się też podejście do zwierząt towarzyszących i mocno wzrosła rola jaką spełniają bytując z nami we wspólnym środowisku domowym. Zwierzęta „typowo produkcyjne” nastawione na wytwarzanie żywności, którą następnie można sprzedać uzyskując środki finansowe przestały być tylko i wyłącznie pacjentami gabinetów weterynaryjnych. Stały się nimi również nasi pupile, psy i koty, które choć nie są źródłem zysków i ich nie wypracowują to spełniają szereg niewymiernych ról dla swych właścicieli, niejednokrotnie awansując do roli pełnoprawnych domowników. Takie zmiany wymogły na społeczeństwie daleko idące konsekwencje dotyczące choćby żywienia czy ograniczenia rozrodczości zwierząt żyjących w naszych obejściach. Wzrosło znaczenie sterylizacji czy kastracji w celu ograniczenia niechcianych miotów czy upowszechniły się gotowe, przemysłowe karmy bytowe, przez co właściciele mogli zadbać o prawidłowe żywienie nie poświęcając temu zbyt wiele czasu czy środków. Oczywiście pociągnęło to za sobą również szereg zjawisk niekorzystnych z otyłością i nadwagą na czele. Nasiliło się także występowanie wielu chorób związanych z niewłaściwą wagą ciała i małą ruchliwością naszych pupili z których najczęściej występującą jest cukrzyca. To właśnie ona, będąc jedną z kluczowych chorób cywilizacyjnych stała się jedną z częściej występujących zaburzeń natury endokrynologicznej wymagających intensywnego leczenia. Nie sposób jednak zapanować nad właściwym poziomem cukru we krwi nie wdrażając jednocześnie odpowiedniej zbilansowanej diety zapobiegającej nagłym skokom glukozy . Czym więc żywić chore na cukrzycę psy i koty? W niniejszym artykule postaram się przybliżyć co wybierać, a czego unikać w diecie chorego zwierzaka. Co to jest cukrzyca?Które zwierzęta są najbardziej narażone?Dieta cukrzycowa dla kota i psaDieta w cukrzycy insulinoniezależnejIndeks glikemicznyPrzykładowa tabela: produkty i ich indeks glikemicznyGotowe diety cukrzycowe komercyjneSuplementy diety w cukrzycyCynkChromInne suplementy i witaminyZmiana dietyDieta domowa w cukrzycy Co to jest cukrzyca? Cukrzyca (łac. diabetes melitus) jest często występującą chorobą metaboliczną charakteryzującą się stanem hiperglikemii czyli podwyższonym poziomem glukozy we krwi co wynika z bezwzględnego lub względnego niedoboru insuliny. Co niezwykle istotne jest najczęstszą chorobą endokrynologiczną u małych zwierząt, swym występowaniem obejmując około 1-2 % całej populacji co przy liczbie utrzymywanych przez nas zwierząt jest ilością ogromną. Insulina wytwarzana jest przez komórki beta wysepek trzustkowych (Langerhansa) na skutek przyjęcia pokarmu i jej poziom wzrasta po każdym posiłku. Odpowiada za wykorzystanie przez każdą komórkę organizmu glukozy ułatwiając jej przenikanie do wnętrza, tym samym obniżając stężenie glukozy w surowicy. Stymulacja wydzielania insuliny następuje nie tylko na skutek wzrostu stężenie glukozy ale również: aminokwasów,acetylocholiny,glukagonu,hormonów jelitowych np. gastryny. Insulina ułatwiając wejście glukozy do komórek zaopatruje mięśnie szkieletowe, serce, tkankę tłuszczową leukocyty, komórki fibroblastów, aortę i inne tkanki w łatwo dostępną energię. Właściwy poziom insuliny warunkuje tym samym nie tylko prawidłowy metabolizm węglowodanów lecz również, o czym nie wolno nam zapominać białek i tłuszczy. Znaczny bowiem niedobór insuliny wpływając na procesy glukoneogenezy powoduje mobilizację białek i tłuszczy ustrojowych. Konsekwencją będzie obciążenie wątroby kwasami tłuszczowymi co może prowadzić do stłuszczenia wątroby oraz syntezą związków ketonowych (kwasu acetylooctowego, acetonu, kwasu beta- hydroksymasłowego) i ciężką kwasica ketonowa. Wyróżniamy trzy typy cukrzycy: Cukrzycę insulinozależną (typ I) charakteryzującą się brakiem podniesionego poziomu insuliny na skutek zwiększonego poziomu glukozy po posiłku co odpowiada cukrzycy młodzieńczej u insulinoniezależną (typ II) przy której wprawdzie poziom insuliny jest prawidłowy, ale zaburzeniom ulegają interakcje między receptorami komórkowymi a tym hormonem, najczęściej na skutek typu III czyli stan przedcukrzycowy lub „cukrzyca potencjalna” określana jest w przypadku prawidłowego lub podniesionego poziomu insuliny przy nie przekroczonym progu nerkowego i nieprawidłowej reakcji na test tolerancji glukozy. Cukrzyca jest zaburzeniem natury hormonalnej stąd wzrost innych hormonów może również powodować jej ujawnieni Mowa tutaj o hormonach diabetogennych takich jak: glikokortykosteroidy,tyroksyna,somatotropina,epinefryna. Prowadzą one do antagonizmu insulinowego skutkując pobudzeniem procesu glukoneogenezy czy zwiększeniem wydzielania insuliny. Również progesteron czyli hormon odpowiedzialny za utrzymanie ciąży poprzez wpływ na wydzielanie somatotropiny zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy. Które zwierzęta są najbardziej narażone? Cukrzyca najczęściej dotyczy zwierząt w średnim i starszym wieku z pierwszymi objawami zauważalnymi w przedziale 7-9 lat. Częściej występuje u suk, zwierząt otyłych i kastrowanych kocurów choć zdarzyć się może praktycznie u każdego pupila bez względu na predyspozycje związane z płcią czy stanem fizjologicznym. Wśród psów najczęściej chorują: sznaucery miniaturowe,pudle,polskie owczarki nizinne,samojedy,psy z grupy terrierów. U kotów wśród chorych na cukrzycę przeważają te wysterylizowane, najczęściej płci męskiej, mało aktywne, otyłe i z reguły nie wychodzące z domu. Cukrzyca dając różnorodne objawy nie jest chorobą natychmiast prowadzącą do śmierci, bowiem poważne powikłania nie rozwijają się z reguły z dnia na dzień (wyjątkiem może być tutaj zaćma cukrzycowa, które może powstać w skrajnych przypadkach w przeciągu kilku dni, lub stan kwasicy ketonowej). Nie mniej jednak nie leczona prowadzi do bardzo groźnych konsekwencji dlatego bezwzględnie nie wolno jej bagatelizować. Jest schorzeniem wymagającym dużej uwagi właściciela, częstych kontroli poziomu cukru- glikemii, nie mówiąc już o stałym podawaniu zwierzęciu insuliny i to dożywotnio. Nie wolno na jakiś czas zaprzestać leczenia gdyż będzie to skutkowało bardzo silnym wzrostem poziomu glukozy we krwi i poważnymi konsekwencjami ogólnoustrojowymi w postaci kwasicy ketonowej. Podstawą leczenia pozostaje więc insulinoterapia w połączeniu z właściwym żywieniem. Nie da się bowiem skutecznie kontrolować poziomu cukru podając tylko insulinę bez właściwego rygoru żywieniowego. Czym karmić zwierzęta z cukrzycą? W diabetologii ludzkiej dokładnie określono składy dawek pokarmowych i zalecenia żywieniowe dla chorych na cukrzycę, podczas gdy w weterynarii istnieją na ten temat pewne rozbieżności i pojawia się wiele znaków zapytania. Jak dotychczas nie mamy dokładnych, nie budzących wątpliwości, diet optymalnych nawet w odniesieniu do podstawowych składników pokarmowych a więc białka, węglowodanów czy tłuszczy. Czy więc tak naprawdę nie wiemy jak żywić chore zwierzęta i działamy trochę po omacku, a może powielamy zalecenia ludzkie? Zdecydowanie nie, dokładnie znamy zalecenia żywieniowe i dzięki temu wiemy co podawać a tym samym możemy uzupełniać leczenie preparatami insulinowymi. Żywienie w przypadku cukrzycy ma zasadnicze znaczenie w procesie utrzymywania normoglikemii i nigdy nie może być pomijane. Dieta w cukrzycy insulinoniezależnej Wspomniałem o cukrzycy insulinoniezależnej czyli typu II, w której zaburzenia dotyczą interakcji glukoza receptory komórkowe a poziom insuliny często jest właściwy. Cząsteczki glukozy nie mogą dostawać się do wnętrza komórek co często spowodowane jest stanem nadwagi lub otyłości. Najprostszym a zarazem najbardziej skutecznym sposobem leczenia takich zwierząt będzie dieta zmierzająca do utrzymania optymalnej masy ciała. Ubytek kilku zbędnych kilogramów prowadził będzie do zniknięcia zaburzeń na poziomie błony komórkowej i tym samym warunkował prawidłowy poziom insuliny bez schudnięcia może w tym przypadku okazać się zupełnie nieskutecznym teorii dieta każdego chorego osobnika powinna zawierać wszelkie niezbędne składniki pokarmowe, a każdy posiłek mieć w miarę zbliżoną ich kompozycję. Niezwykle istotna jest również regularność posiłków, które w miarę możliwości powinny podawane być w stałych porach dobowych. Każdy opiekun chorego zwierzęcia powinien doskonale wiedzieć kiedy podać podopiecznemu coś do jedzenia, szczególnie w kontekście podawanej insuliny i jej szczytu działania. Ze względu na porę podawania insuliny i jej szczyt działania (inny dla każdej insuliny) pierwszy posiłek, około 50 % zalecanej dobowej ilości, powinien być zjedzony w ciągu 2 godzin od porannej dawki insuliny, następny zaś około 6 godzin później. Wielu lekarzy zaleca odmienną kolejność, tzn. najpierw karmimy zwierzę a następnie podajemy insulinę. Niedopuszczalna jest sytuacja gdy zwierzę dostaje zastrzyk z insuliną i nie pobiera pokarmu gdyż może to skutkować bardzo poważnymi powikłaniami, łącznie z silną zagrażająca życiu hipoglikemią. Musimy więc dokładnie sprawdzać czy zwierzę pobrało podaną karmą z miseczki a nie tylko ograniczać się do jej sukcesywnego nasypywania. Najłatwiejszym sposobem żywienia cukrzyków jest więc stosowna, gotowa dieta komercyjna, wilgotna o niskiej zawartości węglowodanów lub sucha również o obniżonej ich zawartości. Przeciwwskazane są natomiast karmy półwilgotne lub półsuche z uwagi na zawartość dwucukrów i glikolu propylenowego. Składniki te niezwykle utrudniają utrzymanie stabilnego poziomu cukru we krwi. Indeks glikemiczny Co to jest indeks glikemiczny i czego unikać w diecie cukrzycowej? Z zawartością cukrów w diecie nieodłącznie związane jest pojęcie indeksu glikemicznego. Indeks glikemiczny (IG) jest polem powierzchni pod krzywą odpowiedzi glikemicznej. Mierzony jest w czasie 2 godzin po zjedzeniu 50 g przyswajalnych cukrów występujących w produkcie i określony stosunkiem do odpowiedzi glikemicznej uzyskanej z tej samej ilości węglowodanów pochodzących z referencyjnej glukozy (IG 100). Co dla nas istotne – im niższy IG tym mniejszy wzrost glukozy po posiłku. W żywieniu zwierząt chorych na cukrzyce generalnie powinniśmy wybierać składniki z niskim IG. Wysokość IG zależy od bardzo wielu czynników, jak choćby od ilości i rodzaju zjedzonych węglowodanów czy zastosowanej metody przetwarzania pokarmu i stopnia jego rozdrobnienia. Tabele określające dokładne wartości IG znajdziemy powszechnie w Internecie i warto z nich korzystać. Przykładowa tabela: produkty i ich indeks glikemiczny ProduktIndeks glikemicznyKukurydza słodka54Kasza gryczana ugotowana53Groszek zielony w puszce50Ryż Basmati50Bataty50Płatki owsiane50Laktoza46Fasola różowa40Ryby38Jogurty36Quinoa35Mięso chude35Marchew surowa30Mleko pełne 3%27Orzechy22Warzywa zielone, pomidory, bakłażany, cukiniaponiżej 15Przykładowa tabela zawierająca produkty o niskim IG Z pojęciem indeksu glikemicznego wiąże się ładunek glikemiczny (ŁG) czyli wartość liczbowa uwzględniająca ilość i jakość cukrów w pokarmie Generalnie im większy ładunek glikemiczny tym wyższy wzrost stężenia glukozy po posiłku. Jak więc widzimy w przypadku cukrzycy chyba najważniejsza rola przypada węglowodanom w diecie. Te z grupy cukrów prostych są łatwo i szybko wchłaniane z przewodu pokarmowego powodując duże wahania glukozy we krwi podczas gdy węglowodany złożone zmniejszają to niebezpieczeństwo. Cukry złożone muszą zostać zmetabolizowane, rozłożone na krótsze fragmenty co wymaga od organizmu czasu i zaangażowania pewnych procesów metabolicznych ale jednocześnie nie powoduje to gwałtownego skoku glukozy. Wykluczmy więc z diety naszych chorych pupili te produkty zawierające cukry proste jak choćby karmy półmokre (półwilgotne) a wybierzmy karmy suche czy karmy mokre, które nie powodują tak znaczących skoków. Gotowe zbilansowane karmy suche o niskiej zawartości wody odznaczają się wysoką zawartością skrobi będącą wielocukrem. Zanim zostanie ona wchłonięta podlega procesowi powolnemu procesowi trawienia co minimalizuje ryzyko hiperglikemii. Skrobia może pochodzić z różnych źródeł ale najważniejsze jest aby cechowała się jak najniższym indeksem glikemicznym. Cechy takie najlepiej spełniają jęczmień i sorgo i to one są zalecane w żywieniu zwierząt z cukrzycą. Powinno unikać się za to ryżu, szczególnie tego białego cechującego się wysokim indeksem glikemicznym. Węglowodanami złożonymi jest również włókno pokarmowe, które odgrywa korzystną rolę w przypadku zwierząt z cukrzycą. Po pierwsze wydłuża ono czas przechodzenia pokarmu przez przewód pokarmowy czyli pasaż jelitowy co skutkuje dłuższym, stopniowym wchłanianiem węglowodanów. Po drugie zmniejsza koncentrację energii w diecie co również jest działaniem niezwykle korzystnym. Dodatek włókna do gotowej diety np. w postaci otrębów żytnich, jęczmiennych czy pszennych ogranicza po posiłkowy wzrost stężenia glukozy. W cukrzycy bowiem nie zawsze mamy sytuację optymalną cechująca się brakiem wahań glukozy, a bardzo często nie udaje się zapobiegać skokom glukozy mimo stosowania leczenia. Co do rodzaju włókna naukowcy nie do końca są zgodni. Jedni twierdzą że lepsze jest włókno rozpuszczalne a inni dowodzą wyższości tego nierozpuszczalnego. Jak byśmy nie sądzili, ważne jest aby zwiększyć ilość włókna a mniejsze znaczenie ma chyba jego rodzaj. Karmy zawierające włókno pokarmowe wykorzystywane są również w żywieniu chorych kotów, których metabolizm oparty jest głownie na białku pochodzącym z upolowanych drobnych zwierząt. Udowodniono wysoką skuteczność diety z zawartością celulozy rzędu 12-14 % s. m. Coraz częściej jednak zaleca się karmy o niskiej zawartości węglowodanów i wysokiej zawartości białka. Żywienie takim rodzajem karmy w niektórych przypadkach pozwala nawet na zaprzestanie leczenia insuliną. Generalnie wiec stosujemy u kotów karmy niskowęglowodanowe i wysokobiałkowe. Najważniejsza jest tutaj niska zawartość cukrów, która nie powinna przekraczać 15 % suchej masy. Takie żywienie w przeciwieństwie do psów, zwiększa szanse remisji lub nawet wyzdrowienia a na pewno wydłuża życie kotów. Tak na marginesie: cukrzycy psów nie wyleczymy definitywnie, u kotów jest to możliwe co wiąże się z zaprzestaniem iniekcji insuliny. Wystrzegamy się stosowania karm wysokotłuszczowych gdyż to nie tłuszcz a białko „zastępuje” niejako węglowodany u kotów (u kotów mamy niską aktywność enzymów trawiących cukry, które są wytwarzane z białka czyli zjedzonego mięsa). Gotowe diety cukrzycowe komercyjne W żywieniu psów i kotów chorych na cukrzycę panuje powszechny pogląd, że najlepszym sposobem ich żywienia i kontrolowania skoków glukozy są gotowe karmy komercyjne. Niewątpliwie zaletą ich jest stały skład, zawartość składników odżywczych ściśle kontrolowana. Dzięki temu mamy pewność, że o określonej porze dajemy naszym pupilom wiadomą ilość energii i innych składników odżywczych. W większości przypadków takie żywienie rzeczywiście przynosi korzystne efekty, ale nie zawsze. Czasem musimy wykazać się nie lada inwencją, sporą wiedzą i własnym czasem aby przygotować posiłek samodzielnie. Nie wszystkie też zwierzęta będą dobrze tolerowały gotowe karmy. Pomijam już tutaj kwestie finansowe i fakt, że nie każdego stać na zakup weterynaryjnej karmy komercyjnej. A rynek naprawdę widząc problem cukrzycy i coraz więcej nowych przypadków wychodzi naprzeciw oczekiwaniom właścicieli i oferuje naprawdę duży wybór karm specjalistycznych. Widzimy więc jak niezwykle istotne jest indywidualne podejście do każdego przypadku z osobna a nie traktowanie cukrzycy szablonowo i schematycznie. Jak już pisałem zwierzęta otyłe i z nadwagą należy odchudzić co bez wątpienia nie jest procesem łatwym. Wymaga dużego samozaparcia, cierpliwości i konsekwencji właściciela a także musi przeprowadzane być stopniowo. Utrata 1 % masy ciała według obecnych zaleceń jest jak najbardziej prawidłowa i zalecana a przede wszystkim bezpieczna dla zwierzęcia. W odchudzaniu nie chodzi bowiem aby było szybkie ale skuteczne, trwałe i bezpieczne dla pacjenta. Stosujemy karmy o mniejszej koncentracji energii lub większej włókna pokarmowego. Oczywiście wszystko w granicach rozsądku, pies czy kot nie jest bowiem przeżuwaczem i na samych roślinach zielonych długo nie pożyje. Dodatkowo zbyt duża zawartość włókna skutkować może niechęcią w pobieraniu pokarmu lub zwiększona ilością kału a nawet biegunką. Można również zmniejszyć zawartość tłuszczu w diecie co jest zgodne z dietą cukrzycową. Suplementy diety w cukrzycy Wykorzystując żywienie w leczeniu cukrzycy nie sposób zapomnieć o różnorodnych suplementach diety. Pierwotnie suplementy diety stosowano w dietetyce ludzkiej gdzie udowodniono ich korzystne działanie i skąd zostały zaadoptowane do weterynarii. Niektóre składniki diety mogą wpływać pozytywnie na kontrolę poziomu glukozy we krwi. Cynk Do składników korzystnie wpływających na poziom glukozy we krwi należy własnie cynk, który w niskich dawkach stymuluje uwalnianie insuliny, a w wysokich ten proces hamuje. Chrom Chrom w połączeniu z kwasem nikotynowym, glutaminowym, glicyną i cysteiną, zasłużył sobie na miano czynnika tolerancji glukozy poprzez sprzyjanie wyższej tolerancji i absorpcji cukrów przez komórki docelowe. Chrom jest pierwiastkiem biorącym udział w metabolizmie węglowodanów i tłuszczów. Niedobór chromu może skutkować rozwojem insulinooporności gdyż umożliwia on przenikanie glukozy do komórek docelowych. Przeprowadzono doświadczenia żywieniowe, które potwierdziły jego praktyczną skuteczność. Inne dowodziły z kolei brak skuteczność jednocześnie wskazując na duże bezpieczeństwo stosowania tego pierwiastka. W wielu krajach np. USA dostępne są suplementy zawierające pikolinian chromu przeznaczone do stosowania u psów. Uchodzą one za bezpieczne, nie wykazujące działań ubocznych i wielu właścicieli je stosuje wierząc w skuteczność. Inne suplementy i witaminy Duża grupa suplementów wykazuje działanie pośrednie polegające na przeciwdziałaniu otyłości (np. L- karnityna), opóźniając procesy starzenia się organizmu (np. olej rybi i kwasy tłuszczowe krótkołańcuchowe), a jeszcze inne wpływają na metabolizm usprawniając różnorodne procesy (np. kwasy omega 3). Warto pamiętać, że stres oksydacyjny niekorzystnie wpływa na metabolizm glukozy i może przyczyniać się do wystąpienia powikłań w przebiegu choroby. Dodatkowo redukcja tłuszczu w diecie dla diabetyków powoduje często zmniejszenie ilości witaminy E i A dostępnej w pokarmie i tym samym może skutkować ich niedoborami. Dlatego powinniśmy dążyć do uzupełnienia tych witamin. Pamiętajmy, iż poszczególne związki przeciwutleniające współdziałają ze sobą w walce z uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodnikami i dlatego zaleca się stosowanie ich połączeń. Uzupełniajmy więc dietę cukrzyków o: witaminę E,witaminę A iwitaminę C,taurynę,luteinę. Pomocne może okazać się czerpanie z natury i korzystanie z preparatów naturalnych, ziołowych normalizujących poziom cukru czego przykładem mogą być preparaty roślinne z morwy białej czy przepękli ogórkowatej. Warto je stosować jako terapie wspomagająca nie zapominając oczywiście o leczeniu zasadniczym. Zmiana diety Zmiana diety Jak w każdym przypadku zmiana diety powinna następować stopniowo i powoli co pozwala zminimalizować ryzyko zaburzeń żołądkowo jelitowych. Dodatkowo pozwala zwierzętom przyzwyczaić się niejako do nowej karmy i chętnie ją pobierać. Na koniec należy też wspomnieć nieco o stosowaniu cukrów prostych, które jak pisałem nie są generalnie zalecane z uwagi na gwałtowne podnoszenie poziomu glukozy we krwi. Są jednak sytuacje gdy musimy szybko podwyższyć poziom glukozy w organizmie. Cukrzyca jest chorobą cechująca się hiperglikemią ale zawsze musimy liczyć się tez z sytuacją odwrotną kiedy następuje nagły spadek cukru. Hipoglikemia jest stanem niezwykle niebezpiecznym zagrażającym życiu i manifestującą się szybko narastającymi objawami: wzmożonymi odruchami,drgawkami,rozszerzonymi źrenicami,bladymi, zimnymi i wilgotnymi błonami śluzowymi,śpiączką hipoglikemiczną. Wtedy to właśnie powinniśmy bezwzględnie podać psu czy kotu łatwo dostępne węglowodany w postaci rozpuszczonego w wodzie miodu lub zwykłego cukru, który szybko podniesie niebezpiecznie niski poziom glukozy we krwi. Pamiętajmy, że zawsze kiedy mamy wątpliwości czy nasz podopieczny jest w stanie hipoglikemii czy nie, mniejszym złem jest podanie glukozy nawet gdy spowoduje ona stan hiperglikemii. Dieta domowa w cukrzycy Domowa dieta cukrzycowa Na koniec warto napisać nieco o samodzielnym przygotowaniu posiłków w domu przez właściciela. Jak w przypadku każdej z chorób, żywienie specjalistyczne wymaga dużej wiedzy, wysiłku i samozaparcia właściciela, oraz może wiązać się z większymi kosztami. Wychodząc jednak naprzeciw grupie posiadaczy psów i kotów przeciwnych stosowaniu gotowych karm komercyjnych, który uznają je za „mało zdrowe” chciałbym zaproponować przykład karmy złożonej z powszechnie dostępnych składników. Otóż chore na cukrzyce zwierzęta możemy żywić stosując: gotowane mięso drobiowe (indyk, kurczak) w ilości 1/3 dawki,gotowany ryż w ilości 1/3,gotowane warzywa w takiej samej proporcji. Powinniśmy jednak wybierać ryż brązowy lub dziki, jednocześnie unikając raczej tego białego z uwagi na wysoki indeks glikemiczny (IG na poziomie 60-70). Lepszym źródłem węglowodanów wydaje się jednak pszenica, kukurydza lub mniej dostępne sorgo. Można również stosować gotowane, ciepłe ziemniaki lub kasze. Zawsze wybierajmy te składniki z niskim IG, które nie będą zbytnio podnosiły poziomu cukru po posiłku. Podsumowanie Odpowiednia dieta wspomaga leczenie cukrzycy Reasumując: cukrzyca zwierząt towarzyszących bez wątpienia stała się jedną z najczęściej występujących chorób cywilizacyjnych, której częstotliwość występowania, podobnie jak u ludzi, zdecydowanie rośnie. Nic też nie wskazuje na to aby ten trend miał się w najbliższych latach zmienić… Stąd znajomość odpowiedniego żywienia wydaje się wiedzą niezwykle przydatną praktycznie. Warto wiedzieć czego unikać, a co stosować i tak zmodyfikować dietę chorych zwierząt aby łatwiej kontrolować poziom glikemii. Czasem odpowiednie żywienie może wręcz doprowadzić do zupełnego wyleczenia co może mieć miejsce u kotowatych. Wykorzystujmy więc to wszystko co może spowodować, że chorowanie stanie się bardziej komfortowe a poziomu glukozy łatwiejsze do ustabilizowania. Tym samym również groźne dla życia sytuacje jaką bez wątpienia jest hipoglikemia nie będą występowały a nasze zwierzęta dłużej pozostaną z nami w dobrym zdrowiu czego wszystkim gorąco życzę. Chcesz dowiedzieć się więcej na temat diety cukrzycowej u kota i psa? Opublikuj komentarz pod artykułem, odpiszę tak szybko jak to możliwe. Przygotowywanie psu posiłków samodzielnie to niedrogi i łatwy sposób wyżywienia naszego pupila. Wprawdzie to zajęcie dość czasochłonne, jednak daje Ci gwarancję, że wiesz, co je Twój podopieczny. Samo gotowanie ma swoje plusy i minusy – obróbka termiczna powoduje wypłukiwanie wielu składników (między innymi wapnia, fosforu – nawet do 50%, a także witamin). Dlatego psy będące na posiłkach gotowanych powinny otrzymywać organiczne suplementy. Przygotowując własnoręcznie posiłek dla swojego psa powinieneś znać właściwe proporcje. I to często jest problemem. Jakie więc powinny być te proporcje? Ponieważ proporcje te otrzymałam na kursie holistycznego żywienia psów wielkości będą podawane w przeliczeniu na szklanki. W Stanach tak się właśnie liczy. Może to i nawet wygodne jest. UWAGA – podane wielkości przeznaczone są na 2 dni. Należy podzielić je na 4 posiłki – po 2 na każdy dzień – rano i wieczór. Waga psa Białko Węglowodany Owoce/warzywa Sól Suplementy 2,5 1 szklanka 3/4 szklanki 1/3 szklanki szczypta 4,5 1,5 szklanki 1 i 1/3 szklanki 1/2 szklanki 1/8 łyżeczki 7,0 2 szklanki 1 i 1/2 szklanki 1 szklanka 1/8 łyżeczki 9,0 2 i1/2 szklanki 2 szklanki 1 i 1/4 szklanki 1/4 łyżeczki 13,5 3 i 1/4 szklanki 2 i 1/2 szklanki 1 i 2/3 szklanki 1/4 łyżeczki 18,0 4 szklanki 3 szklanki 2 i 1/4 szklanki 1/4 łyżeczki 22,5 5 szklanek 3 i 1/2 szklanki 2 i 3/4 szklanki 1/2 łyżeczki 27,0 5 i 1/2 szklanki 4 szklanki 3 i 1/4 szklanki 1/2 łyżeczki 31,5 6 i 1/4 szklanki 4 i 1/2 szklanki 3 i 3/4 szklanki 3/4 łyżeczki 36,0 7 szklanek 5 szklanek 4 szklanki 3/4 łyżeczki 40,5 7 i 3/4 szklanki 5 i 1/4 szklanki 4 i 3/4 szklanki 3/4 łyżeczki 45,0 8 i 1/4 szklanki 5 i 3/4 szklanki 5 i 1/4 szklanki 1 łyżeczka 54,0 9 i 1/2 szklanki 6 i 1/2 szklanki 6 i 1/4 szklanki 1 łyżeczka 58,5 10 szklanek 6 i 3/4 szklanki 6 i 1/2 szklanki 1 łyżeczka 63,0 10 i1/2 szklanki 7 szklanek 7 szklanek 1 łyżeczka 67,5 11 i1/4 szklanki 7 i 3/4 szklanki 7 i 1/4 szklanki 1 łyżeczka Karmienie psa naturalnymi, gotowanymi posiłkami wymaga uzupełnienia składników odżywczych odpowiednimi suplementami organicznymi. Bez nich Twój pies pozostanie niedożywiony i może zacząć chorować. Tabelka podaje wielkości porcji przeznaczone dla zdrowego psa, po ugotowaniu produktów. Jeśli Twój pupil jest chory – skontaktuj się ze mną w celu przeprowadzenia korekty dotychczas stosowanej diety. Podane wielkości należy podzielić na 4 części. Podawaj psu 2 porcje jedzenia dziennie – rano i wieczorem. Pozostałe 2 podasz następnego dnia. Można również zwiększyć ilość jedzenia i podawać go przez kilka dni. Jedzenie należy przechowywać w lodówce. Można przygotować duże porcje, podzielić je na mniejsze i zamrozić. Wybór należy do Ciebie. Przed podaniem posiłku psu należy go rozmrozić. Nie wprowadzaj od razu do jadłospisu wszystkich produktów spożywczych. Rób to stopniowo i obserwuj swojego psa. Wyeliminuj produkt, który powoduje rozstrój brzuszka. Rodzaje produktów. Białko. Wykorzystuj każdy rodzaj mięsa: – wołowina, wieprzowina, jagnięcina, kurczak, indyk, kaczka, dziczyzna. – gotowane jajka lub ryby bez ości. Ryby podawaj psu od czasu do czasu. Nie mogą być podawane na surowo. – Od czasu do czasu podaj psu chudy twarożek lub jogurt. Produkty te są źródłem białka. – Usuń nadmiar tłuszczu z mięsa po jego ugotowaniu. – Mięso podawaj pokrojone w kostkę lub zmiksowane na większe kawałki. Węglowodany. Możesz używać nieprzetworzonych płatków owsianych, brązowego ryżu, kaszy bulgur, prosa, kaszy kuskus, jęczmienia, makaronu pełnoziarnistego, ziemniaków, słodkich ziemniaków. Biały (basmati, jaśminowy) lub brązowy ryż jest najlepszy dla psów z problemami trawiennymi – gazy lub biegunki. Przed podaniem ziaren lekko przesmaż je na patelni, będą wtedy łatwiejsze do strawienia. Owoce i warzywa. Warzywa powinny być zawsze gotowane. Razem z owocami powinny być przetarte na papkę – są wtedy łatwo przyswajane przez psi organizm. Możesz użyć kombinacji świeżych lub mrożonych produktów. W posiłku powinno być więcej warzyw niż owoców. Owoce można dodać jako słodycz. Przykładowy zestaw warzywno – owocowy – 1/2 szklanki gotowanej marchewki, 1/4 szklanka fasolki szparagowej i 1/4 szklanka gruszek. W zależności od wielkości psa ilość zmniejsza lub zwiększa się. Gdy Twój pies zaakceptuje podane wyżej warzywa możesz z czasem eksperymentować do woli i wybierać różne warzywa i owoce. Sól. Sód jest ważnym składnikiem diety psa i dogrywa istotną rolę w zapewnieniu mu dobrego samopoczucia. Sód odpowiada za utrzymanie płynów w organizmie i jest niezbędny dla właściwego funkcjonowania narządów oraz układu nerwowego. Sól dodaje się do żywności w celu poprawy jej smaku. Nadmiar soli jest szkodliwy, upewnij się więc czy nie przesadzasz z jej nadmiarem. W tabelce podałam prawidłowe ilości, które bez obawy możesz zastosować do posiłków. Soli używa się do gotowania potrawy, a nie do jej posypywania. Najlepsza dla psa będzie sól himalajska. Suplementy. Uzupełnienie gotowanego posiłku witaminami i minerałami jest niezbędne. Ich brak spowoduje powstawanie chorób dietozależnych. Jakie suplementy należy podawać psu? Najważniejszy suplement – enzymy trawienne. Poprawiają rozkład i przyswajanie przez organizm składników odżywczych. Regulują równowagę kwasowo-zasadową. Regulują procesy zapalne w układzie pokarmowym. Uniwersalnym preparatem będzie chlorella, która zawiera wszystkie niezbędne dla prawidłowego rozwoju składniki odżywcze. To naturalny wysokobiałkowy produkt na bazie mikroalgi chlorelli pozwalający uzupełnić niedobory substancji odżywczych i witamin, sprzyjający detoksykacji organizmu, poprawiający proces trawienny i zwiększający odporność organizmu Drugi preparat to Chlor-o-dophilus – Naturalny preparat na bazie chlorelli i żywych kultur Lactobacillus przywracający funkcje układu pokarmowego. Pomaga przywrócić czynność układu pokarmowego w dysbakteriozie. Pobudza perystaltykę jelit bez przejawiania właściwości przeczyszczających. Posiada wyraźne właściwości detoksykacyjne oraz przeciwzapalne, regenerujące i stymulujące system immunologiczny. Naturalny produkt z tłuszczu wątroby rekina dla wzmocnienia układu odpornościowego i stymulacji procesów regeneracyjnych w NNKT Omega 3. Wzmacnia układ odpornościowy. Posiada właściwości zapobiegające stanom zapalnym. Naturalny przeciwutleniacz. Drugim do wyboru źródłem kwasów Omega 3 jest Omega 3/60 niezbędnych do prawidłowego rozwoju i zdrowia Twojego psa. Pamiętaj, że zbyt duża ilość tłuszczu w diecie psa powoduje nadwagę. Zły rodzaj tłuszczu – masło, tłuszcze zwierzęce mogą być niebezpieczne – powodują nadwagę lub chorobę trzustki. Ilość tłuszczu, którą możesz podawać swojemu psu bez obawy o utratę jego zdrowia: * 2,5 kg – 3/4 łyżeczki dziennie * 4,5 kg – 1 łyżeczkę dziennie * 9,0 kg – 3/4 łyżki dziennie * 18 kg – 1 i 1/2 łyżki dziennie * 36 kg – 1 i 3/4 łyżki dziennie * 45 kg – 1/8 szklanki dziennie Jak przygotować posiłek? Jest to bardzo proste. Ugotować białko, węglowodany oraz warzywa, wymieszać i gotowe. Poporcjować i podawać psu. Należy tylko pamiętać o tym aby do ugotowanego posiłku nie dodawać suplementów. Robi się to tuż przed podaniem psu jedzenia. Myślę, że ten artykuł będzie dla Ciebie przydatny. Jeśli będziesz mieć pytania lub wątpliwości co do zmiany diety – napisz, pomogę Ci. Z wdzięcznością. Tags: gotowane jedzenie Psy należące do dużych ras mają tak specyficzne wymagania żywieniowe, że przez całe życie, od wieku szczenięcego poprzez dorosłość aż do starości powinny otrzymywać profesjonalną, specjalnie dla nich opracowaną karmę. W żadnej innej grupie błędy w żywieniu nie mają tak fatalnego wpływu na ich rozwój i zdrowie i nie są tak trudne do odrobienia jak w przypadku psów ras dużych, a zwłaszcza olbrzymich. Przyrosty masy ciała w pierwszym roku życia są u tych psów bardzo duże, powinny więc dostawać karmę zawierającą odpowiednią ilość składników odżywczych potrzebnych do zbudowania silnych kości i mięśni. Nie znaczy to jednak, że pies ma dostawać dużo jedzenia. Wręcz przeciwnie, objętościowo jedzenia nie powinno być dużo, wszak duże psy są szczególnie podatne na skręt żołądka, musi być za to przygotowane ze znawstwem i bardzo skondensowane. Psy dużych ras mają kilka czułych punktów, których właściciel nie może zlekceważyć: • Bardzo duże przyrosty masy ciała Psy dużych ras rosną dłużej, wielokrotnie zwiększają masę ciała, starzeją się szybciej niż psy małych ras i częściej zapadają na choroby serca i stawów. Jeśli porównamy pudla miniaturowego z nowofundlandem to pierwszy z nich osiąga dojrzałość mając około 8 miesięcy, drugi dopiero w wieku około 24 miesięcy. W tym czasie pudelek zwiększa masę swojego ciała 20 razy, podczas gdy nowofundland 100 razy! W dodatku ten nieprawdopodobny wzrost nie jest równomierny, bo olbrzym połowę swojej „dorosłej” wagi osiąga już w wieku 6 miesięcy. To pokazuje jak duże wymagania trzeba stawiać karmie, by była w stanie sprostać takim potrzebom. Dlatego też pies dużej rasy powinien dostawać karmę szczenięcą wyjątkowo długo, do zakończenia wzrostu, czyli praktycznie przez 1,5-2 lata. Musi to być karma wyprodukowana z najwyższej jakości składników, zawierająca chondroitynę i glukozaminę. Warto wiedzieć, że badania amerykańskich dietetyków wykazały, że chemicznie syntetyzowana chondroityna i glukozamina nie jest prze organizma psa przyswajana, dlatego producenci karm z najwyższej półki pozyskują je wyłącznie ze źródeł naturalnych, chrzastek zwierzęcych i skorupiaków morskich. Trzeba sobie zdawać sprawę z tego, że tak szybki wzrost może skutkować pojawieniem się problemów kostno- stawowych. To skłania właścicieli do nadmiernego suplementowania wapnia „żeby miał mocne kości”. Jest to niestety największy i najczęściej popełniany błąd, powoduje przyspieszenie i tak już nadmiernie szybkiego wzrostu, co powoduje że stawy, które jeszcze nie do końca zdążyły się wykształcić łatwo ulegają zwyrodnieniu. Niewielkie odchylenie w kierunku dysplazji, które by mogło zostać niezauważone, przy tak szybkim wzroście najczęściej się pogłębi i pies zacznie mieć trudności z poruszaniem się a szczególnie ze wstawaniem. Psu należącemu do dużych ras nie wolno dawać niczego, co może przyspieszyć jego wzrost. Jeśli dostaje dobrą karmę typu „large breed” nie dodawajmy mu nic więcej. Pracowali nad nią specjaliści, którzy doskonale wiedzą, co psu jest potrzebne. Zaufajmy im i nie dodawajmy żadnych suplementów, bo możemy psu zaszkodzić. Po zakończeniu okresu wzrostu pies powinien nadal dostawać karmę typu „large breed”, tym razem dla psów dorosłych, bo uwarunkowania anatomiczne, które są przyczyna problemów zdrowotnych dużych ras są zawsze takie same. • Wrażliwy żołądek Jeśli porównamy wagę żołądka do wagi dorosłego psa zobaczymy, że u ras miniaturowych jest proporcjonalnie większy niż u psów dużych ras. Przykładowo u psa dorosłego o wadze 5 kg aparat trawienny stanowi 6,88 % wagi ciała. U psa, który waży 68 kg – tylko 2,77 % wagi ciała. Wynika stąd, że układ trawienny dużego psa jest bardziej wrażliwy niż małego, a co za tym idzie, jego możliwości trawienne są ograniczone. Nie wolno ich więc przekarmiać. To tłumaczy, dlaczego należy im podawać karmą doskonale przyswajalną i wysoko skondensowaną. Najlepsza jest sucha karma, należy unikać puszek i domowego jedzenia, które mogą powodować fermentację i wzmożoną perystaltykę jelit, bo to stwarza ryzyko skrętu żołądka. Duże psy jedzą zazwyczaj bardzo łapczywie, łykając przy tym duże ilości powietrza. Jest to bardzo niebezpieczne, bo wzdęcie zwiększa prawdopodobieństwo skrętu żołądka, który w przypadku psów dużych występuje ponad 20-krotnie częściej niż u psów małych. Dlatego też psy dużych ras powinny otrzymywać dzienną dawkę karmy podzieloną na kilka posiłków, by nie obciążać wrażliwego żołądka. Dorosłe psy należy karmić dwa, a nawet trzy razy dziennie. Żeby zminimalizować ryzyko skrętu, pies powinien przynajmniej godzinę po jedzeniu odpoczywać, unikać skakania, biegania i schodzenia ze schodów. Nie można mu także pozwalać na szybkie wypicie dużej ilości wody. Jednym słowem żołądek olbrzyma nigdy nie może być przeładowany, bo to zawsze stwarza ryzyko skrętu, który niestety bardzo często kończy się tragicznie. • Skłonność do nadwagi Duże psy lubią jeść, a właściciele sypią im karmę szczodrze, bo przecież nie mogą być głodne. W efekcie ponad połowa psów ma poważną nadwagę. Mamy tu dwa elementy zagrożenia: za dużo karmy w żołądku, co stwarza ryzyko skrętu, oraz za duża masa ciała, co niebezpiecznie obciąża stawy. Jeszcze raz potwierdza się zasada, że duży pies potrzebuje karmy skondensowanej, dobrze przyswajalnej, opracowanej specjalnie pod kątem zrównoważonego i harmonijnego wzrostu, a do tego podzielonej na nieduże porcje, wyliczone w odpowiedniej proporcji do wagi ciała. Poniższa tabelka może być bardzo pomocna w utrzymaniu psa we właściwej kondycji: Waga ciała psów dużych i olbrzymich w zależności od wieku Wiek szczenięcia Jeśli waga dorosłego psa wynosi: 25 kg 30 kg 35 kg 40 kg 45 kg 50 kg 55 kg 60 kg 70 kg 80 kg Jego waga powinna być równa lub mniejsza od (kg): 2 miesiące 6,5 7 8,5 9 10 11 12 13 14 15 3 miesiące 10 11 13 14 16 18 19 20 22 24 4 miesiące 13 15 17 19 21 23 24 26 29 31 5 miesięcy 16 18 21 23 25 28 29 31 35 39 6 miesięcy 18 21 24 27 29 32 34 36 40 44 7 miesięcy 20 23 27 30 33 36 39 41 46 50 8 miesięcy 22 25 29 32 36 39 41 44 50 54 9 miesięcy 23 26 30 34 38 42 45 48 54 59 10 miesięcy 23 28 32 36 40 44 47 50 57 62 12 miesięcy 25 29 34 38 42 47 51 55 63 71 14 miesięcy 30 35 39 44 49 53 58 66 74 16 miesięcy 40 45 50 54 58 67 76 18 miesięcy 55 59 68 77 20 miesięcy 60 69 78 22 miesiące 70 79 24 miesiące 80 Wyszczególnione w tabeli wielkości mają oczywiście charakter orientacyjny, ale mogą być bardzo pomocne w ocenie, czy pies ma nadwagę. Należy je odczytywać następująco: pies, który jak dorośnie ma ważyć 25 kg, w wieku dwóch miesięcy powinien ważyć 6,5 kg. Wystarczy go zważyć, żeby zobaczyć, czy waży tyle ile trzeba, czy też za mocno obrasta w sadełko. Generalnie rzecz biorąc pies o docelowej wadze 24-30 kg w okresie wzrostu może przybierać średnio nie więcej niż 80-100 g dziennie, przy docelowej wadze sięgającej 80 kg nie więcej niż 200 g dziennie. Do karmienia psów ras dużych i olbrzymich szczególnie polecamy: doskonałe, niezawierające chemicznych konserwantów, w 100% naturalne, duńskie karmy zawierające w 100% przyswajalną, naturalną glukozaminę: do wyprodukowania 12 kg karmy zużyto do wyprodukowania 12 kg karmy zużyto 7,9 kg świeżego mięsa 9,1 kg świeżego mięsa szczegółowe informacje na Witam, Przeszukałam internet i forum i nie znalazłam jednoznaczniej odpowiedzi na moje pytanie, a mianowicie: ile domowego jedzenia dawać psu? Niestety mój pies nie chce jeść suchej karmy (kupiliśmy mu Royal Canin), a ewidentnie woli gotowane jedzenie tzn. kurczaka czasem z ryżem a czasem z makaronem. Niestety nigdzie nie znalazłam jednoznacznej odpowiedzi ile trzeba takiego jedzenia dawać psu dziennie? Mój pies ma 6 miesięcy, dajemy mu od niedawna jeść 2 razy dziennie, waży 5,5 kg. Gdzieś przeczytałam, że należy dawać psu szklankę mięsa na 10kg masy ciała + wypełniacz. Z tego wnioskuję, że mojemu psu na cały dzień ma starczyć pół szklanki mięsa + wypełniacz... co wydaje mi się, że jest troszkę mało. Obecnie mój pies zjada 1 nogę z kurczaka (mięso obrane z nogi) + 3 może 4 łyżki ryżu i marchewka. Nie jest gruby, weterynarz mówi, że jest w sam raz jak na psa. Ale chyba wydaje mi się, że pies czasem chodzi głodny... więc zaczęłam się zastanawiać czy nie daje mu za mało, z drugiej strony wiem, że pies pewnie by jadł dopóki by nie padł ;) a nie chce żeby utył... więc jak to jest z tą ilością jedzenia? Opieka nad psem to niełatwe zadanie. Nie wystarczy się z nim bawić i wyprowadzać go na spacery. Istotne jest również jego odpowiednie karmienie oraz regularne wizyty u weterynarza. No ale co właściwie oznacza sformułowanie „odpowiednie karmienie”? Ile tak naprawdę powinien jeść pies? Czy sucha oraz mokra karma dla psa powinna być podawana w tej samej ilości? Co powinno wpływać na wielkość porcji? Wiele czynników decyduje o tym, jak dużą porcję jedzenia powinien otrzymać nasz pies. Inne zapotrzebowanie mają bowiem szczeniaki, inną dorosłe psy, a inną psi seniorzy. Sposób żywienia zwierzaka może się też różnić, jeżeli pies boryka się z określonymi problemami zdrowotnymi, w tym chorobami. No i na wielkość porcji może wpływać również przebyta sterylizacja albo szczególnie aktywny tryb życia psa. Za każdym razem, należy więc uwzględniać te czynniki, układając psi jadłospis. To istotne elementy, niezależnie od tego, czy podawana jest mu sucha czy też mokra karma dla psa. Żywienie psa a domowe jedzenie Wiele osób w żywieniu psa stawia na domowe jedzenie. Gotujemy swoim pupilom kaszę albo ryż z mięsnymi dodatkami oraz inne specjały. Przy tym rodzaju jedzenia trudno jednak dokładnie określić optymalną ilość posiłku. Nie można go mierzyć miską albo garnkiem, ponieważ określone produkty posiadają odmienną kaloryczność. Pies może zatem zjeść nieco więcej chudego mięsa, ale powinno się już uważać z ilością tego tłustego i cięższego. Ten rodzaj żywienia najlepiej skonsultować z weterynarzem albo zwierzęcym dietetykiem. Dobrze też trzymać się gotowego, indywidualnie dopasowanego do potrzeb psa jadłospisu. Jeżeli jednak domowe żywienie okaże się zbyt skomplikowane, można skorzystać z gotowych karm dla psów. Zarówno sucha, jak i mokra karma dla psa, dostosowana w pełni do jego potrzeb, umożliwia wygodne i łatwe dawkowanie. Gotowa karma dla psa – ile podać? Kupując jakąkolwiek, gotową karmę dla psa, należy zapoznać się z jej opisem. Znajdziemy go zarówno na opakowaniu produktu, jak i na stronie internetowej producenta i dystrybutora. Zarówno sucha, jak i mokra karma dla psa ma ściśle określony sposób dawkowania, którego nie należy przekraczać. Najczęściej właściwą porcję produktu trzeba będzie wyliczyć w oparciu o tabelkę. Ta tabelka uwzględni różne czynniki, mogące mieć wpływ na wielkość porcji. W szczególności poda konkretną ilość produktu w stosunku do masy zwierzaka. Warto więc raz na jakiś czas zważyć swojego psa i zweryfikować, czy jego masa jest prawidłowa oraz ile w takiej sytuacji należy podać karmy.

ile powinien jeść pies 30 kg